പ്രണയ(പരാജയ)o
മൂന്നാം
സെമെസ്റ്റര്‍....സീനിയര്‍ ആയതിന്‍റെ അഹങ്കാരം...ആദ്യത്തെ ഓരൊന്നു രണ്ട് മാസം
ശരിക്ക് ആസ്വദിച്ചു....ക്ലാസ്സില്‍ വല്ലപ്പോഴുമേ കയറാറുള്ളൂ..ജൂനിയര്‍ എത്തിയ
വകയില്‍ റാഗിങ്ങും ആഘോഷിച്ച് നടക്കുകയായിരുന്നു..പിന്നെ ഇലക്ഷന്‍ കാമ്പയിനിംഗ്...
കോളേജ് ഡേ...ഫ്രേഷേര്‍സ് ഡേ....ആര്‍ട്സ്‌,സ്പോര്‍ട്സ്‌....Strike.... അജ്ഞാതന്‍
ഇല്ലാതെ എന്താഘോഷം....ക്ലാസ്സ് മുറക്ക്‌ നടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും അജ്ഞാതന്‍ വല്ലപ്പോഴുമൊക്കെയെ
കയറാറുള്ളു ..സെമെസ്റ്റര്‍ അവസാനിക്കാനായപ്പോഴാണ് അജ്ഞാതനു ബോധോദയം ഉണ്ടായത്‌...അറ്റന്‍റനസ്
വളരെ കുറവാണു...മര്യാദക്ക് ക്ലാസ്സില്‍ കയറിയില്ലെങ്കില്‍ condonationല്‍ ഒന്നും
നില്‍ക്കൂല....ആങ്ങനെ year out ഭീതി കാരണം അജ്ഞാതന്‍ മര്യാദരാമനായി ക്ലാസ്സില്‍
കയറാന്‍ തുടങ്ങി...ഒരര്‍ത്ഥത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ അവിടെ നിന്നാണ് എല്ലാം തുടങ്ങിയത്...ഒരു
പ്രോഗ്രാമിംഗ് തിയറി ക്ലാസ്‌ ആണെന്നാണ്‌ ഓര്‍മ്മ..കുറെ കാലം കഴിഞ്ഞ് കയറിയതിനാല്‍
ടീച്ചര്‍ പറയുന്നത് ഒന്നും പ്രത്യേകിച്ച് മനസിലാവുന്നില്ല(അല്ലെങ്കിലും നമ്മള്
മനസിലാവനല്ലല്ലോ ക്ലാസ്സില്‍ ഇരിക്കുന്നത്.. അറ്റന്‍റനസ് അതാണ് പ്രശ്നം). മിസ്സിന്
‘21’ എന്ന റോള്‍ നം ബോധിപ്പിച്ച് തിരിഞ്ഞപ്പോഴാണ് കണ്ണുകള്‍ തമ്മില്‍ പരസ്പരം
ആദ്യമായി ഉടക്കിയത്...... ആളു ലാറ്ററല്‍ എന്‍ട്രി ആണ്..തന്നെ തന്നെയാണോ
നോക്കുന്നത് എന്ന് ഉറപ്പ്‌ വരുത്താന്‍ അജ്ഞാതന്‍ ഒന്ന് കൂടി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.പണ്ടാരാണ്ടോ
പറഞ്ഞപോലെ “ദേണ്ടാ അവള് നിന്നെ നോക്കുന്നു...” അജ്ഞാതന്‍റെ നോട്ടം കണ്ടപ്പോള്‍
അവള് ഒന്ന് ചിരിച്ചു... “മോനെ മനസ്സില്‍ ലഡു പൊട്ടി” ....മനസ്സില്‍ ഒരു ഇളയരാജ
സംഗീതം ഇതള്‍ വിടര്‍ന്നു.... അജ്ഞാതന്‍
ഒരു ഡ്യുവറ്റ്
സ്വപ്നത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു. സോങ്ങിനിടക്ക് വില്ലന്‍റെ അപ്പിയറന്‍സ് പോലയിരുന്നു
മിസ്സിന്‍റെ question.. “what is the diff b/w do while and if ?”...ഇളയ രാജ
മ്യുസിക് കേട്ട് കൊണ്ട് നിക്കുന്നവനെന്ത്‌ do while..എന്ത് if...എഴുനേറ്റ്‌ നിന്നു
അറിയില്ലെന്ന് തലയാട്ടി.മിസ്സ്‌ വയറു നിറച്ച് തന്നു എന്ന് പ്രത്യേകിച്ച്
പറയണ്ടല്ലോ... “നിനക്കൊക്കെ വല്ലപ്പോഴും ക്ലാസ്സില്‍ കയറിക്കൂടെ...അതെങ്ങനാ s3
ആയാല്‍ പിന്നെ സീനിയറായി എന്ന അഹങ്കാരമല്ലേ..” ഇങ്ങനെ എന്തൊക്കെയോ ആയിരുന്നു എന്ന്
തോന്നുന്നു.അജ്ഞാതന്‍ ഇടം
കണ്ണിട്ട് അവളെ നോക്കി,അവള് ചിരിക്കുന്നുണ്ട്.... അജ്ഞാതന്‍റെ മനസ്സില്‍ വീണ്ടും ഇളയരാജ സംഗീതം...ആ നോട്ടം പിന്നേം
രണ്ട് മൂന്നു ദിവസം നീണ്ടു നിന്നു..പക്ഷെ ഒരു പ്രശ്നം ലാറ്ററല്‍ എന്‍ട്രി ആയതിനാല്‍
അധികം കണ്ടിട്ടില്ല,പേര് അറിയില്ല....കാരണം വെറൊന്നുമല്ല നേരത്തെ പറഞ്ഞല്ലോ....ക്ലാസ്സ്
തുടങ്ങിയ കാലത്തൊന്നും ആ വഴിക്ക് പോയിട്ടില്ല..അത് കൊണ്ട് 2nd yearല്‍ രംഗ
പ്രവേശനം ചെയ്ത കക്ഷിയുടെ പേരും അറിയില്ല..പിന്നെ ഫ്രണ്ട്സിനോട് ചോദിക്കാമെന്ന്
വെച്ചാല്‍ സ്വന്തം ക്ലാസ്സിലെ പെണ്‍കുട്ടിയുടെ പേര് അറിയില്ലെന്ന് പറയുന്നത്
മോശമല്ലേ..പിന്നെ അവന്മാര് എന്തെങ്കിലും കിട്ടാന്‍ കാത്തു നില്‍ക്കുന്ന ടീമാ....
“ഇളയരാജയെ ഒടച്ച് കയ്യില്‍ തരും”.... അതോണ്ട് ആ പരിപാടി വേണ്ടെന്ന്‍ വെച്ചു.... പിന്നെ
എല്ലാ ദിവസവും ക്ലാസ്സില്‍ മുറക്ക്‌ അറ്റന്ന്ന്‍റ് ചെയ്യാന്‍ തുടങ്ങി...രണ്ടുണ്ട്
കാര്യം ഒന്ന് അറ്റന്‍റനസ് രണ്ട് ആ കണ്ണുകള്‍...ദിവസവും വിചാരിക്കും കയറി
മുട്ടിയാലോ എന്ന് പക്ഷെ എന്താ പറയാ...ങാ “ഗട്ട്സ്”ഏ അതിത്തിരി കുറവായിരുന്നു...
അങ്ങനെ
ഒരു സ്വപ്ന സഞ്ചാരിയായി വിരാജിക്കുമ്പോഴാണ് അവള് അജ്ഞാതന്‍റെ അടുത്തേക്ക്‌ വന്നത്...ലാസ്റ്റ്‌
അവര്‍ ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങി ഒറ്റക്ക് നടക്കാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍....പുറകില്‍
നിന്നൊരു വിളി “Hello..” അജ്ഞാതന്‍ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..അവള് അടുത്തേക്ക്‌ വന്നു...ഒറ്റക്കാണ്...
ബാഗില്‍ നിന്നു ഒരു
കവര്‍ നീട്ടി “കല്യാണമാണ് അടുത്ത 15നു എന്തായാലും വരണം...ഇയാളുടെ പേര്
ശരിക്കറിയില്ല ക്ലാസ്സില്‍ അധികം കണ്ടിട്ടില്ലലോ,അതോണ്ടാണ്..ഫ്രണ്ട്സിനോട്
ചോദിക്കാനും മടി സ്വന്തം ക്ലാസ്സ്‌മേയ്റ്റിന്‍റെ പേരറിയില്ലെന്നു പറയാന്‍ ഒരു
മടി..അതോണ്ടാട്ടോ കവറില്‍ പെരെഴുതാത്തത്...ഇയാളുടെ പേര് എന്താ..?”....
അജ്ഞാതന്‍ നിര്‍വികാരനായി
തന്‍റെ പേര് മൊഴിഞ്ഞു “അജ്ഞാതന്‍(!!!)”....
അവള് തുടര്‍ന്നു “So
Mr. അജ്ഞാതന്‍,കല്യാണത്തിനു എന്തായാലും വരണം കേട്ടോ..”...അവള് നടന്നകന്നു...... വികാരക്ഷുഭ്തമായ
ഒരു മനസ്സുമായി ആ പോക്ക് നോക്കി നില്ക്കാനെ അജ്ഞാതനു കഴിഞ്ഞുള്ളൂ.അജ്ഞാതന്‍
മനസ്സില്‍ ശപിച്ചു ക്ലാസ്സില്‍ കയറാത്ത ആ ദിവസങ്ങളെ,ലാറ്ററല്‍ എന്‍ട്രി സിസ്റ്റത്തെ,ഒടുക്കത്തെ
ആ ചോദ്യത്തെ “സ്വന്തം ക്ലാസ്സ്‌മേയ്റ്റിന്‍റെ
പേരറിയില്ലെന്നു പറയാന്‍ ഒരു മടി” എല്ലാത്തിനുമുപരി “പേര് എന്ന സത്വത്തെ, പിന്നെ “ഒരു
പേരിലെന്തിരിക്കുന്നു”എന്ന് ചോദിച്ച സകലരെയും...”...
LHന്‍റെ സൈഡില്‍
സൂര്യന്‍ പൂര്‍ണ്ണമായി മറഞ്ഞിരുന്നു.ഇരുള്‍ വീണു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
മെസ്സിനുള്ളില്‍ ബഹളം ആരംഭിച്ചിട്ടുണ്ട്.കയ്യില്‍ ആ അഡ്രെസ്സ് ഇല്ലാത്ത കല്യാണ
കത്തുമായി ഇരിക്കുന്ന അജ്ഞാതന്‍റെ
മനസ്സില്‍ ക്ലാസ്സ്മേറ്റ്സിലെ ആ ഡയലോഗ് ഓടിയെത്തി “അളിയാ പഴംതുണി ഇപ്പൊ സുഷമയെ
മാത്രമേ നിനക്ക് കിട്ടതിരുന്നുള്ളു ഇനിയും വയ്കിയാല്‍ ഫുഡും കിട്ടില്ല വേഗം വന്ന്‍
വലതും ഞണ്ണാന്‍ നോക്ക്”
അജ്ഞാതന്‍
ചാടിയിറങ്ങി റൂമില്‍ പോയി പ്ലേറ്റും എടുത്ത് മെസ്സിലെക്ക് നടന്നു....എവിടെ നിന്നോ
ലാലേട്ടന്‍റെ “പ്രണയം” സിനിമയിലെ ഒരു ഗാനം അജ്ഞാതന്‍റെ കാതുകളിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി.......
